Əlvida dostlar.Gedirəm 'gilyotinə'!
Oxuduğunuz kitabdakı qəhrəmanın həyatı daha uzun olsun deyə kitabı bitirmək istəmədiyiniz oldumu? Mən o hissi 
Ölüm Məhbusunun Son Günü-nü oxuyarkən yaşadım.
Fransız yazıçı 
Victor Hugo -nun qələmindən çıxan bu əsəri sözlərlə ifadə etmək çox çətindir.
1829-cu ildə yazılan bu əsər edama məhkum olunan şəxsin öz dilindən ömrünün son günlərini hansı hislərlə yaşadığını göz önünə sərir.
Bu hisləri oxuyanlara yaşatmağı bacarıb usta yazıçı.
Bu edamın təkcə məhkum üçün yox,onun yaxınları üçün də necə əzablı olduğunu izah edir.
Əsərdə məhkumun körpə qızı ilə son söhbətini oxuyanda isə siz ağlaya ,kövrələ bilərsiniz.
Belə bir cümlə var idi: 'Hər kəs naməlum bir ölümün məhkumudur.'
Amma öləcəyimiz anı bilmək ölümün özündən daha əzablı olmazmı?
Kitabı mütaliə edərkən özünüzü həmin ölümə məhkum olunan şəxsin yerinə qoyacağınızdan əminəm.
Xoş mütaliələr !
·
215 görüntüleme
Qızı ilə olan söhbətində ağlamışdım.🥺
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.