Kitabın bana bir şeyler kattığını değilde daha çok hatırlattığını düşünüyorum.İlk başlarda çok sıkıcıydı ama sonradan sardı.iki ana düşünce var bence kitapta.iki düşünce de benim önceden okuduğum kitaplarda gördüğüm ve üzerine epey düşündüğüm düşünceler.Dostoyevski gibi bir yazarın ağzından bu düşünceleri okumak da hoş oldu açıkçası.Bu düşünceler hakkındaki fikirlerimi netleştirdi diyebilirim.Bu düşünceler;ıstıraptan zevk alma ve asıl olayın bir gayeye ulaşma değil gayeye ulaşmaya çabalarken ki süreç.ikinci düşünce yakın zamanda okuduğum Martin eden kitabında vardı hatta bence kitabın belkeğimini oluşturuyordu.ama iki kitapta da sonuçları hemen hemen aynı yere varıyordu.Yeraltından notlarda diyordu ki gayeye ulaşmaktan korkarız çünkü ulaştığımızda ne yapacağımızı bilemeyiz,Martin eden de Martin hedefine ulaşıyor ve kendini sonuna kadar tükettiği için intihar ediyordu.acıdan zevk alma ise Peyami Safa’yı ve doğan cüceloğlunu hatırlatıyor bana çünkü onlar da bu düşünceden bahsetmişti.Ve çok doğru bence bazen gerçekten saadetten zevk almak yerine acıdan öyle bir zevk alınır ki.ortada hiçbir şey yokken acı çekmek ister insan.istediği zaman çekmeli de çünkü mutluluk ne kadar iyi geliyorsa ruha ıstırapta hiç ummadığımız kadar iyi gelir fikrimce.ayrıca gereksiz ama bu kitap bana unutamadığım bir rüyamı hatırlatıyor.silinik bir şekilde hatırlıyorum ana o rüyamda tesadüfi bir şekilde yeraltında bir kütüphane buluyordum ve oraya gidip ödünç kitaplar alıp okuyordum.kitap ismiyle benzer bi rüya olduğu için hatırımda.birbirinin kodlanmış hali gibi ama hoşuma gidiyor:)

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020128,9bin okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

El!f