Bir zamanlar, on üç saatin çalışmadığı ıssız bir tepedeki kasvetli bir şatoda soğuk, kavgacı Dük ile onun yeğeni Prenses Saralinda yaşardı. Prenses her mevsim sıcakken, Dük her zaman soğuktu. Elleri, gülümsemesi kadar, hatta neredeyse kalbi kadar soğuktu. Uykudayken eldiven giyerdi, uyanıkken de eldiven giyerdi, bu yüzden de toplu iğneleri ya da metal paraları ya da yemiş kabuklarını toplamak ya da bülbüllerin kanatlarını yolmak onun için zor oluyordu. Bir doksan beş boyunda, kırk dört yaşındaydı ve düşündüğünden daha soğuktu.
Sayfa 8Kitabı okudu
·
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.