Konu malum; bir köye tek başına sürgün. Mesele ise bu mu emin bile değilim. Gündelik akışının içinde mevsimler geçerken, siz bir ilişki kurmaya ya da kurmamaya özen gösterirken, bir şekilde sadece var olmaya odaklanmışken -bu arada var olmak, olmak demek değildir- ne zaman biteceği belli olmayan bir sürgün hikayesi. Tamam yazar tüm hayata bir hapishane ya da sürgün yeri olarak bakma kısmında bizi tutuyor ama Pavese gözüyle ne kadar da çok hayvanlara benziyoruz. Yemek yiyoruz, üşüyoruz, yürüyoruz, yüzüyoruz, istiyoruz. Anlamsız konuşmalar yapıp bazen merhamet gösteriyor bazen avlıyor bazen de av oluyoruz. Küçük bir köyde sürgün olan bir karakter bile her şeyden elini eteğini çekmiş olsa da bir güç savaşın içine girmekten kendini alıkoyamıyor. En iyi durumda daha en kötü durumda da gücümüzü ispat etmeye çalışıyoruz.

HapishaneCesare Pavese · Can Yayınları · 2021211 okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İrem Özdemir