Garcin: Ve sessizlik. Tek kelime yok; zor bir şey değil, ne dersiniz? Her birimizin kendiyle halletmesi gereken birçok iş var. Ben on bin yıl konuşmadan durabilirim sanıyorum.
Estelle: Benim susmam mı gerekiyor?
Garcin: Evet. Ve böylece biz... biz kurtulacağız. Susmak. Kendi içine dönmek, başını hiç kaldırmamak. Anlaştık mı?
Ines: Anlaştık.
Estelle: (Biraz tereddüt ettikten sonra.) Anlaştık.
Garcin: Öyleyse, hoşçakal.
Ines: (Kendi kendine bir şarkı tutturur.)
Sayfa 30 - Gizli Oturum OyunuKitabı okuyor
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.