Fyodor Dostoyevski Bitince nasıl bir duygu hissettim anlatamam. Belki Dostoyevski’nin en heyecan verici ve hayranlık uyandıran çalışması değil ama güzel bir noktadan okuyucuya empati kurdurmayı başarıyor. Yaşanması mümkünken yaşanamayan mutlulukları akla getirtiyor. “ Böylesine güzel bir gökyüzü altında gerçekten kötü, huysuz ve güvenilmez insanlar nasıl var olabilir? “ Klasik, içine depresiflik yüklenmiş bir aşk hikâyesi. Tafsiye ederim Kitapta yalnız bir adamın iç dünyası anlatılmaktadır. Yazar kendini insanlardan soyutlamış birisi olduğu için sekiz yıldan beri aynı şehirde olmasına rağmen hiç arkadaşı olmayan bir kişiliğe sahiptir. Hayalci bir kimliği vardır. Hikayede bu yalnız adamın genç bir kızla tanışarak onunla arkadaş olması sonra da bu kıza aşık olması ve bu kızın yazarın hayatında meydana getirdiği değişiklikleri ele almaktadır.
Kitapta asıl anlatılmak istenen aşkın insanlar için ne kadar önemli olduğu, hayattan ve insanlardan tamamen kopmuş birini bile tekrardan canlandırdığı o umudu tekrar yeşerttiğini, aşık olunan kişiden kolay kolay vazgeçilemeyeceği, sevdiği kişi ne kadar acı çektirsede onu terk etsede ona kin güdemediğini ve bir geri döndüğünde onu tekrardan affedebileceğini görüyorum.
Kitap bir okumada bitirilebilir. Akıcı ve güzeldi.
Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202075,5bin okunma
