Canım Sabahattin Ali, benim için her şeyden önce bir yazardan fazlasıdır. Maalesef ki popüler kültürün etkisiyle eserlerinin yanına kahve fincanı koyup fotoğrafını çekip altına da eserden iki alıntı yapıp sırf bu ‘akım’ın parçası olabilmek için eserlerini okuyup bir kenara koyuyorsanız siz Sabahattin Ali’yi hiç anlayamamışsınız demektir.
Sabahattin Ali’nin dünyaya ve insanlığa bakış açısını, ruhunu ve hayallerini öykülerinde hissettikten sonra dünya sizin için de kesinlikle eskisi gibi olmuyor. Kendinizi dünyanın acımasızlığı ve gerçekleri arasında sıkışmış bulup isyan edeseniz geliyor. Aynı Sabahattin Ali gibi hep mazlumun yanında durup ona yardım etmek, adaleti ve eşitliği sağlamak istiyorsunuz. İçinizde sürekli bir umut… Daha özgür , eşit , adaletli bir dünya. Mümkün mü , gerçekten olabilir mi diye soruyorsunuz. Her bir öyküsünde evet tamam şimdi herhalde iyi bir şey olur , bu kadar da felaket, acı , hüzün olamaz hayatta deyip kendinizi teskin etseniz de , yazarımız taktığımız o pembe gözlükleri bir güzel bir kenara fırlatıp bizi bu dünyanın asıl düzeniyle baş başa bırakıyor.
Bu eserinde her bir öyküsünde hüzünlendim hatta kimi zaman uzun uzun ağladım ve her şeyi sorguladım.(Sabahattin Ali’nin bütün eserlerini okudum ancak diğer öykü kitaplarına nazaran beni en çok etkileyen öyküleri bu kitaptaydı.)
Canım Sabahattin Ali, sen bu dünyadan yarım kalmış hayallerinle, ardında bıraktığın ailenle, içindeki o çocuksu yaşama sevincinle hiç hak etmediğin bir sonla geçtin. İyi ki hislerini, düşüncelerini kaleme döktün de onca yıldan sonra bile milyonlarca insanın kalbine dokundun. Başka bir dünyanın da mümkün olabileceğini hissettirdiğin için sana teşekkür ederim. Ruhun şad olsun… 
Sabahattin Ali 
Değirmen
·
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.