Yürümeyi çok seven biri olarak her satırından keyif aldığım bir eser. Bir çok filozof, şair ve yazarın hayatında yürümenin yerini ve önemini öğretmesi bir yana, artık yürüyüşlerime yeni rotalar çizmem gerektiğini bana fark ettirdiği için buraya not düşmem gereken bir kitap. Yaşadığım yeri (ki burada sadece beş yıldır yaşıyorum maalesef) bana sevdiren en önemli etken evimden çıkar çıkmaz, hiçbir araç kullanmadan doğanın içinde yürümeme olanak sağlaması. Her mevsim değişen tabiatın kokusunu ve seslerini duyarak yürümek paha biçilemez. Yazarın da dediği gibi yürümek bir spor değildir benim için. Her ne kadar kaç adım attığıma bazen özellikle bakıp kendimle gurur duysam da:) bu amaç değil sonuçtur sadece. Ayaklar aynı ritimle bir birinin önüne atılırken zihnimin serbestçe dolaşması bana sadece huzur verirken bir çok sanatçıya ilham kaynağı olmuş. Ülkeler, kıtalar arası yollar kateden bilge kişiler, bugün 16.000 adım attığım için sevindiğimi görseler gülmekten ölürlerdi herhalde. Öğretmenliği yürüyerek yapan Sokrates gibi üstatlara, dünya vatandaşı olduğunu söyleyerek pasaport ve vize sorunu olmayan zamanlarda diyar diyar gezen Kiniklere, eşyanın kölesi olmayan yoldaşlara imrendiğimi itiraf ederek yazımı tamamlamak istiyorum.

Yürümenin FelsefesiFrédéric Gros · Kolektif Kitap · 20206,8bin okunma

·

287 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Osmanoğlu