Gençliğimde radyolarda yalnızca "klasik" Türk (yani Oryantal) müziğinin çalınmasına izin verilirdi. "Halk" için Türk müziğinin çok daha geniş bir anlamı vardı: Halk türkülerini, büyük zilleri, darbukaları ve klarnetleri içeriyordu. "Halk" zorunlu batılılaşma menüsünün parçası olarak boğaz içi vapurlarının megafonlarından iki kıyıya yayıla yayıla Ravel'in, "Balero"suan itibar etmiyordu. Gecekonduya nakledilen Osmanlı Oryantal müziğin karakteristik estetiği daha sonra gayet uygun olarak "Arabesk" adı verilen, meşrutiyeti bizim jakoben entelijensiyanizm bazı kesimlerce hala sorgulanan yeni bir müzik türüne dönüşecekti.
Sayfa 223Kitabı okudu
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.