Karanlıkta yatıyorduk ve birbirimize sıkı sıkı sarılarak dünyayı ve her şeyi unutuyor, artık bir şey düşünmüyor veya hiçbir şeyden korkmuyorduk. Yanağım yanağına yapışıp burunlarımız birbirine değerken, başlarımız yan yana gelip gözlerimiz tavanın aynı noktasına bakarken artık dünyada hiçbir şeyin önemi kalmıyordu.