Dini, kutsallığından neredeyse tamamen arındırılmış kültürel bir etiket gibi gördü. Durum böyle olunca kendine ve yaşama dair tüm sorgulamaları da dünyalık ve yüzeysel olmaktan öteye geçemedi. Oysa rasyonel hatta çoğu zaman daha da fazla duygusal bir varlık olduğu gerçeği göz ardı edildi insanın. Tüm duygularına gem vuruldu. Sadece gördüğüne ve duyduğuna inanacak kadar pozitivist bir tornada törpülendi zihin dünyası. Varlığını sadece bu dünyadan ibaret sayarak ölüm ve ahiret gerçeğine kapadı tüm kapılarını. Paylaşımdan uzaklaşarak bencil ve faydacı duygulara esir oldu. Sonunda hata verdi bünyesi. İsyan etti hücreleri. Çünkü yaratılışı ile tutkunu olduğu maddi dünya arasında doku uyuşmazlığı vardı. Yeni arayış ve yeni beklentilere soktu bu uyumsuzluk onu. Sağdan soldan türlü şeylerle doldurmaya çalıştı içindeki koca boşluğu. Lakin hakikati yanlış yerde aradığı için bir türlü tatmin edemedi ruhunu.
Sayfa 25Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.