Aşkın Ruhu
(Spoiler içerebilir)
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat, içeriğindeki yoğun duyguların yanı sıra Osmanlı'nın genel anlamda sosyolojik yapısını barındıran bir kitaptır. Kitabın kısa ve akıcı oluşuyla okunması gayet kolay. Bu bağlamda Şemsettin Sami, Talat ve Fitnat'ın aşkını anlatırken okuru boğmamış, aksine içine işlemiştir.
Kitabın böyle duygu yüklü olması dolayısıyla bir sayfada seviniyor, diğer sayfada ağlıyorsunuz. Kitabı okuduktan sonra insan, insanın duygusuzlaştı(rıl)ğını fark ediyor. Çünkü kitaptaki karakterler duygularını uç noktalarda yaşıyor ve hatta kararlarının çoğunu duygularıyla alıyor denebilir.
Kitapta bir sevenin, aşkı için yaptığı fedakârlıklar muazzam. Böylesine aşkı yaşamak istemeyen ve/veya reddeden hayatına büyük bir balyoz vurmuş demektir. Örnek verecek olursam Talat'ın Fitnat'a olan aşkı öylesine büyüktür ki onu görebilmek için kadın kılığına girer ve hatta sıtma hastalığından yataktan kalkamamasına rağmen o hâlde uzağa giden Fitnat'ın yanına gelir. Böylesine bir aşkı okuğunuzda "Zamane aşkları da neymiş?" diyeceksiniz. Kitapta insan sevdiğini "ruhu" olarak tabir ediyor, ötesi olabilir mi? Dahası söylenebilir mi, bilemeyeceğiz. 
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat 
Şemseddin Sami
·
51 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.