Üçüncü yüzyılın başında İskenderiye'de ortaya çıkan bu akım, Grek felsefesinin ve özellikle de Yeni Eflâtunculuğun etkisi altındadır. Bu teoloji anlayışının en önemli temsilcileri İskenderiyeli Klement (ö. 215) ve Origen'dir (ö.254). İskenderiye okulu, Yeni Eflâtuncu aşkın Tanrı anlayışını benimseyerek, bu Tanrı'nın çoklukla doğrudan ilişkiye giremeyeceğini, bu nedenle kendinden aşağı olan ruhi varlıklar dünyasını yarattığını ve bu ruhi varlıklardan biri olan Kelam'ın da dünyayı yarattığını kabul eder.