Her zaman ve her yerde halk kitleleri sabır ve tahammüle zorlanmıştır. Sabretmek ve boyun eğmek halkın zorunluluğu idi adeta. Halk kitleleri birçok yönden aşağılanıyor ve kötü muameleye maruz kalıyordu. Her zaman ve her yerde şöyle diyorlardı.
- Halk ayyaştır. Halk tembeldir, çalışmak istemez Halk kabadır, aç gözlüdür, acımasızdır.
Fakat şunu da ilave ediyorlardı:
- Bir tek şeyde halk yücedir, o da sabır. Aç kalır, üşür, pislik içinde yaşar ve... şikayet etmek yerine sabreder.
Ve herkes halkın sabrını takdir ediyor ve buna hayranlık duyuyordu. Duyguları harekete geçmişti. Halkın sabrını din haline getirdiler
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.