''İnsanlar öğretmenlik mesleğini seçerken, çoğunlukla devlet memuru olarak çalışmanın nimetlerini düşünüyorlar. Daha açıkgöz olanları da yılda kaç saat çalışıp, kaç saat tatil yapacaklarını hesaplıyorlar. Onlar, daha dün mesleklerine yürekten inanıyorlardı ve bugüne kadar çocukların ilgisini çekebilmek için her zorluğa katlandılar. Ama şimdi öyle mi? Öğrencilerle, yönetimle ve ana babalarla hiçbir sorunu olmayanlar kendilerini mutlu sayıyor. Her nedense teneffüslerde çok fazla sigara içiyorlar. Çocuklara zaman kaybettirmekten başka bir işe yaramadıklarını, kendi yaşamlarını da mahvettiklerini çok iyi bildiklerinden olsa gerek.'' (s. 152-155)
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.