Babamı kaybettik.
Nizam Ağa'yı Kaybettik.
Babamın adı Nizamettin'di. Dedem o zamanda köylük yerde nereden bulduysa Nizamettin koymuş babamın adını.
Nüfusa göre 1964'lü. Dedem askere geç gitsin diye 3-5 yaş küçük yazdırmış. Zannımca 1960'lıydı babam.
İlkokulu (5 yılı) 8 yılda bitirmiş. Okumaya hiçbir zaman gönül indirmemiş. Askere gidene kadar yaklaşık 15 yılı hayvan otlatarak -kendine göre- çobanlık yaparak ve tarla tapanda çalışarak geçirmiş.
Askerliğini İstanbul'da yapmış. 300 nüfuslu kasabadan bilmem kaç milyonluk bir şehre 1984 yılında gitmiş. Taksim'de nöbet tuttuğunu öyle bir anlatırdı ki tanımasınız hayattaki en büyük başarısı bu diyebilirdiniz.
Sonra nasıl olmuşsa (bu nasıl olmuşsa'yı bir ara anlatırım belki) 1991 yılının Nisan ayında Kırşehir'e taşınmış. Ben 3, kardeşim Hakan 1.5 yaşındayken... Bana göre babamın hayatındaki en büyük başarılardan biridir bu.
Sonrası hep bir hayat mücadelesi işte. Annem her ne kadar "heç canının gıymatını bilmiyoñ" dese de babam, yaptığı her işi en iyi hâliyle yapmaya gayret ederdi.
Kitaba, mektebe, okumaya mesafeli bir adamdı, babam. Beni kitap okurken görünce hep garipser "ne var bunlarda anlamıyom" derdi. O küçük gözlerindeki mutluluğu okumaktan haz duyardım. "Benim gibi bir adamdan sen nasıl oldun?" der koyverirdi kahkahayı en demlisinden. "Hastanede doğmadın ki garıştın diyek!"
Öyle peşinden gittiği bir ideolojisi de yoktu ama bir zamanlar (90'larda) kendisini "Türkeşçi" olarak tanımladığını anımsıyorum.
Kardeşim Hakan, askerden geldikten sonra babama bazen "Nizam Ağa" derdi. Normalde hemen her şeye kızabilecek potansiyeli olan adam, bu ifade karşısında çocuk gibi neşelenirdi.
Hep sigortalı bir işi olsun isterdi ama beceremezdi. Emir altında olmaktan rahatsızlık duyardı. Bir ara 8-9 ay Bağ-Kur'a ücret ödemiş, o sırada emeklilik hayalleri kurmuştu. Ama ücret ödemek zor gelmiş, devamını getirememişti.
50 yaşından sonra sigortalı bir işe girmiş, -kendi ifadesiyle- tencerede pişirip kapağında yiyormuş. Ama bu uzun sürmedi. 2020 yılının ocak ayında konulan teşhis beyninde kötü huylu portakal büyüklüğünde bir tümör olduğu yönündeydi. Doktor kendinden emin bir şekilde; "2021'i görmez." dedi. Babama 12 ay ömür biçmişti. Oysa babam bu süreci sürekli güç ve yeti kaybederek geçirdi. Tam 3.5 yıl yaşadı, kendisine 1 yıl ömür biçen doktora inat.
28 Mayıs 2023 Pazar akşamı saat 22.00 sularında Nizam Ağa'yı kaybettik. Pazartesi günü öğle namazından sonra sevgili babamı toprağın kara bağrına verdik. Toprak onu incitmesin.
Bu süreçte, acımızı paylaşan, arayan-soran yanımızda olan herkesten Allah razı olsun. Birçok arama ve mesaja yanıt veremedim. Affola!
·
7,1bin görüntüleme
Allah rahmet eylesin ve sabır versin size 😇🤲🏾
Allah rahmet eylesin sizlere sabır versin
Işıklar içinde uyusun yattığı yer incitmesin 😔😔acınızı paylaşıyorum sabır diliyorum 🙏🏻🙏🏻babamı 2016 da kaybettim zordur yokluğu..🥹işyerinde ki müdürüm yaşın kaç olursa olsun asıl şimdi büyüdün demişti …
Başınız sağ olsun
Başınız sağolsun. Mekanı cennet olsun 💐
Allah rahmet eylesin sizlere sabır versin hocam
Sabır diliyorum size
Allah rahmet eylesin hesabı kolay ve mekânı cennet olsun sizlere de sabırlar diliyorum
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.