Arkadaşının intiharı ve intiharının nasıl gerçekleştiği üzerine düşüncelerini aktaran bir piyano öğrencisinin hikayesi bu kitap. Konusu itibariyle ve arkadaşının düşüncelerini aktarmasıyla Tutunamayanlar'ı hatırlattı bana. Wertheimer'in düşünceleri, sanata dair fikirleri çok güzeldi. Keşke düşüncelerini yazdığı kağıtları yakmasaydı dedim içimden. Glenn Gould ise zaten gerçek bir piyanist. Onun ne kadar usta bir piyano virtüözü olduğundan da bahsediliyor kitapta. Epey övülüyor. Glenn'in düşüncelerini de beğenmiştim. Kitaptaki düşünceleri okumak genel olarak hoşuma gitti (düşüncelerin hepsi ana karakterin ağzından anlatılıyor). Her şeyin ne kadar anlamsız olduğu güzel ifade edilmişti. Depresif bir kitaptı bence. Nihilizm, Wertheimer'in düşüncelerinde yer etmişti. Ana karaktere de üzüldüm. Bir arkadaşı ölmüş, ondan ve ablasıyla yaşadıklarından etkilenen diğer arkadaşı da intihar etmiş; onu bırakıp gitmişlerdi. Bu durum, onun düşüncelerine daha çok tekrarlı anlatımlarla yansımıştı. Kitabı başta ve sonlara doğru biraz sıkıcı buldum çünkü sadece olaylardan söz edilen, basit anlatımların olduğu yerler de vardı. Bu yüzden çok ilgi çekici bir kitap olduğunu söyleyemem. Fakat sanata ve müziğe ilgi duyanlar bence bir bakabilir.

Bitik AdamThomas Bernhard · Yapı Kredi Yayınları · 20201,451 okunma

115 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Monsilya