Can Bonomo’yu sadece müzisyen olarak bilirdim, ta ki benim için çok ayrı yeri olan birisiyle tanışıncaya kadar..
Bir zamanlar durumunda hep ‘Delirmek, belirmektir..’ yazardı. Sahiden delirdiğimizde mi beliriyorduk? O zamanlar pek anlamamıştım çünkü düz bakınca belki de anlaşılmıyordu ama içinde çok farklı anlamlar yatıyormuş, sonradan anladım. Bir gün yine bir hediye vermişti ve üstünde şöyle yazıyordu;
“Sen öyle bir bakardın ki bana,
Sanki bir bulutun kenarını azıcık itmişim de gökyüzü gülmüş..” bu sözler de ‘Şu Sevdalar Tevatürü’ adlı kitabındanmış..
Sözlerin mükemmelliği ve derinliği peki?
İlk incelememi yazarken Can Bonomo’nun şairliği ile tanışma hikayemi de anlatmak istedim..
“Delirmek, belirmektir..”çünkü bu hayata dair olan en güzel şeyler ya en çarpıtıcı şeylerdir ya da hiç yokturlar.
Lafın kısası adam sanat kokuyordu. Sadece müzisyen değildi, aynı zamanda çok yönlü kişiliğiyle bir şairdi..Bazı şiirleri çok yalın, bazıları ise her okumaya farklı anlamlar içeriyordu. En önemlisi ise doğallığıydı, sanki yaşadığı şeyleri şiire döküyordu.
Kısa sürede çok keyif olarak okudum.Mutlaka okuyun, tavsiye ediyorum çok başarılı..İçerde muazzam şiirler var..
Bir hikayem var, bir hikayem bitmedi..
