Özellikle de Avrupa'da "Cadı Avı Çağı"nın başlangıç yıllarında (1420/30) cadılık, büyü ve büyücülük (Zauberei) kavramlarının içerdiği anlamlar çoğu kez birbirine karış(tırıl)mış doğal büyü ile kara büyü cadılık eşanlamlı olarak kullanılmıştır. Bu sürece Kilise, şeytanın yeryüzündeki işbirlikçisi olarak cadıyı hedef göstermekle önemli katkıda bulunmuştur..