Yıllardır kitaplığımda bir cevher saklıyormuşum:Homo Faber!Derinliği fazla,anlatması güç,okuması keyifli bir eserdi. Homo Faber=teknik insan,muazzam bir modern insan eleştirisi, zıtlıkların,çelişkilerin, olasılıkları,tesadüflerin romanı. Walter 50 yaşında,duygusal anlamda kurak,ruhsuz, mekanik düşünen,her şeye olasılıkların ve hesaplamalar üzerinden teknik bir gözle bakan bir mühendistir. Kitap tam bir tesadüfler ağı ile örülü. Uçakta yanında oturan Herbert'in onun eski yakın arkadaşı Joachim'in kardeşi olması her şeyi başlatan ilk büyük tesadüftür. Sonra sanat tarihi ile uğraşan eski sevgilisi Hanna'nın Joachim ile evlenmiş olduğunu öğrenmesi ile hayatı bir daha eskisi gibi olmayacaktır. Sonrasında gemi yolculuğunda tanıştığı Elisabeth ile yaşadıkları kendisini Fransa'dan İtalya'ya ve Yunanistan'da bulmasını sağlayacaktır. Eserde felsefe kurguya yedirilir, mitoloji ile artan zenginlik Oidipus ile taçlanır. Ayrıca doğaya karşı ona hükmetmeye çalışan insanın güçsüzlüğü(Marx'ın ünlü sözüne eleştiri),İvy karakteri ile modern,yüzeysel,metalaşmış kadin eleştirisi, antisemitizm, Kızılderililer ile ilgili detaylar da kitabın diğer renkleriydi. Sonuçta her şeyi hesaplayan Walter'in hesapları tutmaz, olasılıkları boşa çıkar, yaşam ve doğa hepimize olduğu gibi ona da farklı yollar çizecektir. Walter'ın uçak yolculuğu ile başlayan tesadüfler yumağını ve geçmişe dönük yazıp anlattıklarını okumak benim için çok keyifliydi. Oldukça da akıcı bir eser. Çok sevdim.

Homo FaberMax Frisch · Can Yayınları · 2019346 okunma

·

4.891 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.