Tahsin Yücel Fransız Dili ve Edebiyatı profesörü, ödüllü çevirmen, ödüllü yazar ve eleştirmen. Gökdelen; toplum, siyaset ve hatta doğadaki kirlenmeyi ironik bir üslupla eleştiren iyimser distopya türünde bir roman. Kapitalist düzenin varabileceği sınırlar ve ekolojik dengenin bozuluşu hakkında uyarı niteliği de olan çok yönlü bir roman. Tanrıya yakınlığı sembolize eden gökdelen ile kitabın adından başlayarak karakter isimlerine kadar sembollerle dolu bir kitap. Kurgu; araba yerine mekiklerin kullanılmaya başlandığı, toprağın kirli olarak görüldüğü, kelebekler ve kuşlar gibi birçok güzel kuş türünün soyunun tükendiği, karga ve karasineklerin çoğaldığı, kedi köpek beslemenin yasaklandığı, buğdayın sadece zengin kesim için seralarda yetiştirildiği, 2073 yılı İstanbul’unda geçiyor. Konusu (Spoiler): Büyük bir avukatlık şirketinin sahibi eski Marksist Avukat Can Tezcan; kitabın Donkişotvari kahramanı. Mimar ve müteahhit Laz Temel Diker namı diğer adıyla Newyorklunun bir ütopyası var: İstanbul’a tek tip 16 gökdelen ve -boynuz kulağı geçsin diye, orijinalinin üç katı büyüklüğünde- bir Özgürlük Anıtı dikmek. Uğruna tarihi binaların bile yıkıldığı gökdelen projesinin ortasında kalan bahçeli, müstakil, direnen bir ev; laz Hikmet Hoca’nın evi. Temel Diker, yozlaşan İstanbul’a bir bütünlük ve eşitlik kazandırmak için ağaçsız, çiçeksiz bir kentte tek tip gökdelenler inşa etmek ister. Temel bunu yaparken metinler arasılıkla Thomas More-“Ütopya”sını kendine kılavuz alır. Bu tek tiplik insanların mülkleriyle duygusal bağlar kurmasının önüne geçecektir. İnsanlar, en zenginleri en üstte oturacak şekilde dikey bir hiyerarşik düzende gökdelene yerleştirilirler. Toprağın kirlenişi yüzünden ortaya çıkan ekofobi yüzünden; herkes gökdelenden bir daire sahibi olma arzusu içindedir. Böylece kendilerini kirli topraktan yalıtacaklar ve gökdelende güvende olacaklardır. Bu gökdelende yoksullara yer olmadığına göre; yoksulluğun da önüne geçilmiş olacaktır. Şehrin doğası gökdelenlerle, -yoksulluğu temsil eden yılkı adamların yaşadığı- şehrin dışı da moloz yığınlarıyla tahrip edilir. Yılkı adamlar, Yılkı atları gibi kümelenmiş halde şehir dışında yaşayan belediyenin çöpleriyle beslenen yoksul halkı sembolize etmektedir. Can Tezcan, arkadaşı Varol’un yargılanmasındaki hukuksuzluğu görünce; “yargının özelleştirilmesi” durumunda bu tarz durumlara izin verilmeyeceğine inanır. Sistem çarkını döndüren adamlarla yakınlık kurarak alttan alta planlar kurar. Hükümet özelleştirmek için satacak bir şey bulamaz olduğundan, yargıyı özelleştirme fikri de akıllarına yatar. Tüm planlar ise hiçe sayılan yılkı adamların başkaldırışıyla sonlacaktır.

GökdelenTahsin Yücel · Can Yayınları · 2018983 okunma

·

161 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.