Dışarıda bakıldığında her ne kadar basit ve sıradan gözüksede empati kurulduğu zaman gerçekten güzel bir kitap. Ben satırları yaşayarak okudum. Özellikle bir ablanız veya kız kardeşiniz varsa ( Ki benim var ) gerçekten o duyguları ve olayları yaşayıyıp o ruh halini anlayabilirsiniz. Insanlar düşe düşe ögrenirler yaşamayı ayakta kalmayı. Bir yanlışı defalarca yapsanızda mutlaka elinde sonunda o doğru kapıyı görmek zorunda kalırsınız. Birileri ölür hayatlar biter kahrolursunuz. Sanki bütün hayatınız bitmiş artık hiç birşeyden zevk almıyomus anlamsız gibi gelir fakat hayat sizin mutlu olmanızı veya üzülmenizi umursamaz devam eder. Her gecenin bir gündüzü vardır. Ya köşenizde oturup ölmeyi beklersiniz yada acılarınızı benimser ve yaşamaya devam edersiniz. Seçim sizin.