Aşkta dürüstlük ne kadar mümkün?
Ya da mutlu olmak için dürüstlük şart mı?
Saklanmış sırlar söylenirse ilişki daha mı güçlenir?
Yoksa dürüstlüğün bedeli yalnızlık mıdır?
Evli bir çift, bir gece, birbirine karşı sınırsızca dürüst olmaya karar verirler. Gece karanlığında riskli bir oyun başlar. Sahne, bir yatak odasıdır. Başrollerde bir kadın, bir adam ve "gizlenmiş gerçekler" vardır. İtiraflar ardı ardına gelmeye başlar.
Acaba bir ilişki bu itiraf yükünü taşıyabilir mi?
Bir denemedir yaşananlar: "Acaba kırıp dökmeden, acı vermeden, yabancılaşmadan aşkta dürüst olmak mümkün mü?
Emeğine sağlık canım. Seneler önce okumuştum bu kitabı. Sinan hocanın çok tarzının dışında kalan bir hikaye. Çoğu kitabını okumuş biri olarak diğer kitaplarıyla kıyaslanamaz bile. Sayende unuttuğum bir kitabı daha okundu olarak işaretliyorum :)
“Bence insanın kendisine şeffaf olmasıdır dürüstlük! Kendine şeffaf olmayı beceren aşkta da dürüst davranır, kaybetmesi pahasına olsada👍 Yalanın sonu yok, “gerçeklerin ortaya çıkmak gibi kötü bi huyu vardır”☺️