Sanki rüya aleminin bilinmeyen bir noktasında çaresizce kurtarılmayi bekliyordu.
Evler aynı ama kapısı, penceresi yoktu.
Güneş var ama her yer kapkaranlikti.
Sokaklar bomboş, bir hiçliğin ortasında gibiydi...
Sayfa 141Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·1.072 görüntüleme
Sayfanın devamı/
Zaman hep aynı, hiç değişmiyordu.
Şehirdeki hatta dünyadaki tüm saatler durmuştu.
En ufak bir kıpırtı bile yoktu.
Karanlık, insanın üstüne acımasızca geliyordu
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.