Freud, insanın özünün başlangıçta "ne iyi ne de kötü" ilksel nitelikte olan ve "duygusal karşıt değerlilik"" fenomenini doğuran itkisel dürtülere dayandığını habrlabr. "[Dolayısıyla] insan nadiren tamamen iyidir.'' Çocukluktaki kötü dürtüler bile "iyiye yönelmenin"12 bir
koşulu olabilir. Kötü dürtülerin dönüşümü. biri iç (sevgi ihtiyacı) diğeri dış (eğitimin ve kültürel çevrenin baskısı) aynı yönde iş gören iki etkenle gerçekleşir. Egoist itkiler. bu ikili (erotik ve toplumsal) baskıyla toplumsal itkilere dönüşür. Bu noktada, dış zorlamanın insan tarihinin
başlangıcındaki etkili tek zorlama olduğunu not etmek gerekir. Bunun
tam aksine, günümüzdeyse, bireysel yaşamın akışı içinde "dış zorla-iç zorlamaya doğru sürekli yer değiştirmesinin" söz konusu ol-
duğunu saptayabiliriz. Bununla birlikte, kontrol önlemleri almaya devam edilmesi yönündeki günümüz toplumunun sabit gereksinimi, bireylerin bugün bile "sahip oldukları itkilerin yüceltilmesi tamamlandığından ve egoist eğilimler toplumsal eğilimlere dönüşUiğUnden dolayı yaşamın değil, yalnızca boğun eğmeye alışkanlıkdan dolayı uygarlaşmış gerekliliklerine yanıt veren bir tutuma sahip olduklarını gösterir.
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.