Elbette ilk dikkatimi çeken başlığı oldu =) . Bazen serbest bırakmak özgürlüktür. Vazgeçmek özgürlüktür.
Susmak özgürlüktür en az konuşmak kadar. İnsan kendisinin doktorudur. Duygulara akıl gözlüğü takabildigimiz zaman ıstırap duyduğumuz ne varsa esasında hepsinin yalnızca bir yanılmasadan ibaret olduğu ortaya çıkacaktır.
İnsan yanılmaktan hoşlanmaz belki de bu reddediş ruhunu kısır döngü içerisine mahkum eder.
Kitabı okuyup önce zihninizi sonra ruhunuzu serbest bırakmaya ne dersiniz ?
Keyifle ...
