Dün bize büyük bir güçle etkileyen şeyin bugün hayal meyal hissedilebileceğini hatta belki yarın göz ardı edileceğini bilmek bize acı verir. Bu tatsız gerçeği nihayet kabullendiğimiz de ise iyilik ne zaman karşımıza çıksa onu tiksinti ile reddeder hükmedemeyeceğimiz bir mutluluğu paylaşmaktan uzak durur ve sık sık geçici bir karamsarlığa kapılarız.