Sevgi varlık kazandıran: nefret ise yok oluşa sürükleyen bir etkendir.
İslam düşüncesinde Allah, tüm sevgilerin kaynağı, hatta bizatihi Sevgi olarak nitelendirilir. O, Vedûd'tur: yani hem seven hem de sevilen anlamındadır. Buradan hareketle sevgi Ondan çıkıp yine Ona döner.
Sevginin hareketiyle yaratma başlar, varoluş gerçekleşir.