Zaman bütün endişelerimi doğru çıkarma ne olur
Var git kendi yoluna, ruhum yalnızlık illetine yeniden düşmüşken
Ve bedenim kendi halinden üzgünken
Birlikte koşamadığım atlar geliyor aklıma
Çocukken ki sessizlik ve üzüntü
Endişe babadan mı miras kaldı bana
Koca gökyüzü üstüme yıkılırken
Bir umut dedim yıllarca
Görüntün birikti aynalar da