Mizah, bir eleştiri ya da yıkma silahı kadar kolay tanımlanabilirdir, ancak çoğunlukla yalnızca bir rahatlık ya da hayatta kalma tekniğidir. Eski çağlardaki yöneticiler bunu çok iyi anlıyorlar, tebaalarını eğlendirmek için kötü yönetim şenlikleri düzenliyor ve pazarlığa işinin ehli soytarılar ve budalaları da katıyorlardı.
Nietzsche’nin bir espriyi, bir duygu üzerine yazılan mezar taşı yazısı olarak tanımlamasının nedeninin bu olduğunu düşünmüşümdür hep; duygu, bir neşe ya da sıradaklık patlaması içinde çözüldüğü ya da dağıldığında ancak ortaya çıkmıştır.
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.