"Ey iman edenler!Seslerinizi Peygamberin sesinin üstünde yükseltmeyin.Birbirinize bağırdığınız gibi,Peygambere yüksek sesle bağırmayın;yoksa siz farkına varmadan amelleriniz boşa gidiverir.Allah Rasûlü'nün huzurunda seslerini kısanlar, şüphesiz Allah'ın kalplerini takva ile imtihan ettiği kimselerdir. Onlara mağfiret ve büyük bir mükafat vardır." âyetlerinin inmesinden sonra Ömer(ra), Peygamber Efendimiz'le(sav) konuştuğunda, sanki birisiyle gizli bir şey konuşuyormuşcasına sesini hafifleterek konuşurdu.Bu yüzden bazen ne konuştuğu duyulamadığından tekrar kendisine sormak zorunda kalınırdı."
• Hz. Ömer'in bu davranışı, sahâbenin Allah'ın emrini uygulamadaki titizliğinin güzel örneklerinden biridir. Ömer(ra) sesi gür olan bir sahâbî idi.Kendisine hâkim olur, Allah Rasûlü'nün yanında ses yükseltmemek için bütün dikkatini kullanırdı.Bugün nice insan vardır,aynı duygularla Medîne-i Münevvere'de Allah Rasûlü'nün mescidinde seslerini yükseltmeden konuşurlar.