İvan İlyiç’in yaşamını,yaşadıklarını okurken kendi içimde bir iç muhasebesi yaptım. Ne kadar da çok toplumun dikte ettiği değerleri kendi değerlerimizden önde tutuyoruz. Sahi bizim değerlerimiz,değerimiz ne olacak? Toplum gün boyu içinde karıştığımız kalabalıkken yalnız kaldığımızdaki iç kalabalığımız ne olacak? Hangisini beklediğimizde daha çok mutlu olacağız? Desinler diye yaşamak doğruymuş gibi geliyorsa bu kadar yabancı insan neden var? Yüzyıllardır yazarlar, çizerler hep aynı buhranı yaşamadı mı ? -Öteki- duygusu içten içe çürütmedi mi? Evet yaşadılar,yaşadık,yaşayacağız çünkü öteki olmak sürüden ayrışmak korkusu daha baskın geliyor. İnsan sahiden sosyal bir varlık olabilmiş midir ? Bunun cevabını da vermek çok zor. Bu eser de bize aynı ızdırapları yaşayan birinin boğazımıza bir şey oturmuş gibi nefes alamadan okurken onun aslında tüm gerçekliğiyle yaşadığını gösteriyor. Tolstoy’un kalemini çok akıcı ve zevkli buluyorum. Bir solukta bitiveren ama bıraktığı soru işaretleri sebebiyle okunması da gereken bir eser olduğunu düşünüyorum. Keyifli okumalar.

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Can Yayınları · 202145,3bin okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysn dmr