Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Aysn dmr

Aysn dmr
@Aysndemir
Ölmekten korkmuyorum ! Yeterince yaşayamamaktan korkuyorum. Kitaplarım, kaybetmekten korktuğum hafızamın dostları olsun .
275 syf.
·
Puan vermedi
Kahramanımız Zeze’nin çocukluktan ergenliğe geçişini ve bu geçişteki sancılarına şahitlik ediyoruz. Farkındalığı çok yüksek olan, kimsenin göremediklerini gören bir dürtüyle yaşamına devam ederken gah güldüren gah duygulandıran anlarını okuruz. Hayat zaten toplumdan başka düşünenler için zorken Zeze gibi ötekileştirmişiz topluma ait bir birey olmasıyla bu doruklara ulaşır. Zaman zaman aldığı yardımlar onu yaşadığı zorluklardan alıkoysa da günün sonunda o acıyı derinliklerinde hisseder,hissederiz. Serinin devamı olması ve kahramanımızın büyüme becerilerini okumak keyifliydi.
Güneşi Uyandıralım
Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 202334,7bin okunma
Reklam
275 syf.
·
Puan vermedi
Güneşi Uyandıralım
Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos
8.2/10 · 34,7bin okunma
“Yolculuk,daha ilk dakikada başlar. İlk kez soluk aldığın anda. Hayatın katı gerçeğiyle savaşamazsın.”
Sayfa 257Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“Hayat buldur işte. Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri,zamanı geldiğinde gitmek zorundadır.”
Sayfa 255Kitabı okudu
Reklam
“Acı çok zalim bir şeydi! Neden bütün ağırlığıyla bir seferde gelip aynı hızla geçmiyordu?”
Sayfa 120Kitabı okudu
“Mutluluk olduğu yerdedir, olmasını istediğimiz yerde değil.”
“İnsanlardan,verebileceklerinden fazlasını bekleyemeyiz.”
“İnsanları çok sevmeyi sevmiyorum. Sevince de ölmelerinden korkuyorum.”
Sayfa 58 - Can yayınlarıKitabı okudu
“Bu dünyada herkesin bir kaderi vardır.”
Sayfa 31 - Can yayınlarıKitabı okudu
Reklam
“Hayatta hiçbir şey geri dönmez.”
Sayfa 16 - Can yayınlarıKitabı okudu
136 syf.
·
Puan vermedi
Kimlik
KimlikMilan Kundera
7.7/10 · 1.977 okunma
“ Dostluk, bir insana yalnızca belleğinin doğru çalışmasını sağlamak için gerekli. Geçmişini anımsamak, onu hep sırtına taşımak,dedikleri gibi, belki de insanın kendi “ben”ini koruyabilmemesi için gerekli tek koşul. “Ben”in çekip küçülmemesi, oylumunu koruması için, anıları bir saksı çiçeğini sular gibi sulamak gerekiyor ve bu sulama işi, geçmişin tanıkları ile yani dostlar ile sürekli temas halinde kalmayı zorunlu kılıyor. Onlar bizim aynamız; belleğimiz; onlardan hiçbir şey beklemiyoruz, yeterki zaman zaman o aynayı parlatsınlar, parlatsınlar ki, yüzeyinde kendimizi görebilelim.”
“ İhanet seni kahrediyorsa, suçlanmışsan, günah keçisini dönmüşsen, seni tanıyan kişilerden iki farklı tepki bekleyebilirsin: İçlerinden bazıları, post kapma peşinde koşanlara katılacak, ötekiler de sana sezdirmeden, hiçbir şey bilmiyormuş, hiçbir şey duymamış gibi davranacaklardır, öyle ki, onlarla görüşmeyi, konuşmayı sürdürebilirsin. Bir şey sezdirmeyen,incelik gösteren o ikinci kategoriye giren insanlar senin dostlarındır. Sözcüğün modern anlamıyla dostlarındır.”
“Ne var ki duygulara kimse karşı koyamaz, oradadırlar ve her türlü bastırma girişiminden bağımsızdırlar. İnsan,yaptığı bir hareket, söylediği bir söz yüzünden kendine kızabilir, ama yaşadığı bir duygu yüzünden kızamaz, çünkü duygularımız üzerine hiçbir gücümüz yoktur.”
Sayfa 38 - Can yayınlarıKitabı okudu
385 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.