Utanç duygusuna yatkın birçok kişinin güçlü idealleri yoktur, bunların çoğu, ihtiraslarıyla yönetilen teşhirci kişilerdir; Böyle insanların kendi başarısızlıklarına karşı verdikleri yoğun tepkiler de, üstbenin bir etkinliği değildir. Hırslı ve teşhirci hedeflerine ulaşma yolunda yenilgi yaşadıktan sonra, bu türden insanlar genellikle ilk önce dağlayan bir utanç ve ardından da kendilerini başarılı rakiple kıyaslayarak, yoğun bir haset yaşarlar. Bu utanç ve hasedi kendine zarar verme itkisi izleyebilir.