"...sence bir gün düzelir miyim?.." Sayfa 13.. Başlıyor bir bilinmeze yolculuğum. Giden benim, varacağım yer de ben, vakit benim, aynı zamanda yolun kendisi de ben. Hatta bavulumda bile ben varım. Pastiş suyundan mı, ironikorganik Çin tuzundan mı bilmem zehir zakkum gibi oldu makarnam. Artık bütün o cinayetler, işkenceler, zulümler aklımdan silinirken, ve şimdi "..onun gözlerinden oluk oluk şehrin kanalizasyonu akıyordu.." cümlesini okurken, önümde koca bir tabak postmodern makarna, güzel başladık diye düşünüyorum. Güzel bir siyah bu.. Ha Konsolos, ne dersin? Sayfa 21... Kabil'le Habil'in tam ortasındayım. Sol yanımda, kalbimin yamacında hangisi var, söylemeyeceğim. Siyah mı galip gelecek beyaz mı? Söylemeyeceğim. Peki ya ayrıkotları?.. Örümcek ağlarına dolandığıma mı yanayım, üstüme yağan kızıl yağmura mı? İçimdeki kahkahayı susturamadıkça daha kötü, daha kayıtsız, daha zift suratlı olduğuma mı yanayım.. Ha Konsolos, ne dersin? Sayfa 26.. Yine çürümeye başladı bu kitap da ellerimde..Patlayan zihinlerden sızan salyangozlar görüyorum. "..özgür ol özgür ol özgür ol." diyorsun da Konsolos..önce şu çaresizliği kabul etmiş ruhumdan sıyrılmam gerekmiz mi? Sayfa 31.. Her 'şıp'ta eskiye, çok eskiye doğru kayarken, sen bunları yazdın diye ben tekrar yaşamak zorunda mıyım? Sevmiyorum anılardan kolye yapmayı. Dengede kalmayı sevmiyorum. Yaşayan bir ölü olmayı sevmiyorum. Kabul etmeyi sevmiyorum. Mecbur kalmayı sevmiyorum. Rüya görmeyi sevmiyorum. Uyanmayı sevmiyorum. Sevmiyorum hiçbir şeyi.. Madlen hariç. Sayfa 36.. Hadi biraz daha harlayalım mı ateşi? Şöyle boyumuzu bile aşsın. Her zerremize kadar ısınalım. Çünkü biz..hiç üşümediğimiz kadar üşüdük bu kış. Kül içip, kül yiyip, kül soluyanları yakalım. İnanca, düşünceye saygısı olmayanları..kini, düşmanlığı, unutmayı yakalım. Şöyle tertemiz olsun ortalık. Ha Konsolos, ne dersin?.. Sayfa 40.. Artık tadını çıkarma vaktidir kısıtlı özgürlüğümüzün. Aynen dediğin gibi; "Gölgesini yitirenlerdenim Konsolos." Vurucu bir son da istemiyorum, daha güzel bir hayat da. Kelimelerle konuşmak istemiyorum asırlarca susma hakkım varken. Şöyle zirvesinden kendimi boşluğa bırakacağım bir uçurum çekiyor canım. Geoff, Geoffrey, Firmin, Hugh, Malcolm, Lowry.. en çok da Atos, Portos, Aramis kusuruma bakmasın bi zahmet. Sayfa 44.. Ben kendimi bildim bileli, çekirdeksiz kuş üzümüydü babamın gözleri. Şimdi Pozantı Karası. O yüzden iyi anlarım salkımların dilinden. Ama daha iyi anladığım bir şey varsa, ya da anlamaktan yorulduğum; bazen bilmemek, duymamak en huzurlusudur. Sayfa 48.. Kulaklarımı sağır eden sonsuz bir çığlık. Sayfa 51.. Klbm çkmk zr kfsndn.. Sayfa 55.. Kabus; bilincin altına süpürdüğ..... Sayfa 60.. "Bildim ki yalnızlık senin yokluğundur. " Sayfa 62.. Zirve. Sayfa 66.. Sayfa 69.. Sayfa 73.. . . . Yarım kalacak korkusuyla hiçbir şeye başlayamadığım, yarın olmayacak kabusuyla baş etmeye çalıştığım, içimden ruhum çekilmiş gibi hissettiğim enn dermansız günlerimde, inceleme yazmam diye düşünürken, kitabın üzerine aldığım notlardan ve

Modern Soslu Postmodern Makarna 'nın bendeki izdüşümünden birkaç satır karaladım. Eminim birileri okuyup yazarın üslubundan, yaptığı göndermelerden, kullandığı farklı tekniklerden uzun uzun bahsedecektir. Ben, bu kitapta daha iyi fark ettim ki, bu güçlü kalemden öykünün dışında, uzun soluklu, içinde yitip gideceğim bir roman okumak istiyorum. Ha Konsolos, ne dersin? Benim için muazzam bir yolculuktu. Kendimden kendime doğru. Kalemi tekrar elime almama vesile olacak kadar. Keyifli okumalar..:)