İnsanı bahtsız yapan, anlaşılamamasıdır. Bir insanı anlamak, onunla anlaşabilmekle mümkündür. Hiçbirimizde yekdiğerimizi anlamak için bu kadar uzun zaman beklemeye ve birbirimizi o kadar uzun zaman görmeye tahammül yoktur. Anlaşılamayan insan, herkes tarafından anlaşılmış gibi hakkında yanlış hükümler verilen ve nihayet iftira olunan insandır. Çok defa bir kitaptaki fikirlere, bir işteki çalışmalara, bir ülküdeki isabete karşı vaziyetimiz böyledir. Kari, insan bu kusuru dolaysıyladır ki aldanır. Ve cemaat, aldanmayı bilmeyen gözüaçıkların önünde, bu gafletinin ve saflığının cezası olarak bir nevi esir ve amele gibi sürülür.
Cemil Sena
Sayfa 22 - Varlık Yayınları
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.