Ağır bir gece
Gündüzün telaşlı bitişinin ardından.
Hayatın akıp giden o telaşında
Anlamıyor insan.
Kendi içine döndüğü vakit
Başlıyor karanlığı...
Kocaman bir boşluk oluyor gözlerini diktiği yerde.
Dolduramıyor anıları kör kuyudaki yalnızlığını..
Bahar gelse de
Yüreğindeki kış üşütüyor yatağını..
Korkular başlıyor korkular...
Yitip giden bitişlerin ardından..
Bir telaştır alıyor yüreğini
Bir adım daha yaklaşıyor
İnsanı ürperten o adıma..
Onca yaşanan güzelliğin ardından
Paylaşamayınca acısını
Yolda olmayı değil varmayı seçiyor insan!
E. T.