Şarkılar söylerdik yolculuklarda,
yolculuk, şarkılarınız kadar neşe getirsin diye.
Gittiğimiz yerde kendimizi bulurduk bazen.
Bazen de kendimizi kaybederdik.
Yolculuk büyülerdi bizi, bütün bilinmezlikler ile.
Keşfetmek istediğimiz kendimizdik aslında.
Sınırımız neydi, ne kadar uzaga gidebilirdik?
Gittiğimiz yerde dönüşeceğimiz kişiyi merak ederdik.
Yolculuk bir bahaneydi sanki.
Aslında hiçbirimiz bilmezdik,
Gitmek istediğimiz yer gerçekten neresiydi.
Belki ihtiyaç duyduğumuz sadece gitmekti,
kendimizden uzağa…
Tek bir soru vardı aklımızda.
Daha iyi bir yer mi arıyorduk,
daha iyisini yapabileceğimiz bir yer mi?
İthakiKitabı okudu
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.