Evlenmeden Önce Asla!
Birçok kız, erkeklere karşı hatalarını, evlenmeden önceki tanışma sırasında yaparlar. Birkaç güzel söze kanan ve kendini garantide sanan genç kız, evlenmeyi tasarladığı erkeğe, nefis yönüyle verdiği tavizler oranında, hayal kırıklığı yaşamaya namzettir.
Farkında mıyız; erkek çocuklar, oyuncaklarından kısa sürede heveslerini alır ve onları ya bırakır ya da kırıp atarlar. Hâlbuki
kız çocukları, bebeklerini yıllarca sever ve saklarlar. Kucağında ayıcığını taşıyan koca koca kızlara rastladığımız olmuştur.
Kızlara diyorum ki: Gözden düşmek, herhangi bir erkeğin sizden hevesini alıp terk etmesini ve kırıp atmasını istemiyorsanız şunu söyleyiniz: Evlenmeden önce mi? Aslal
Uyarımda genelleme yapmıyorum, ama erkek ve kadınların yatkın olduğu gerçeği ifade ediyorum; kimse üzerine alınmasın. Kadınlarla ilerleyen ilişkilerinde, erkeğin aklının sekste olabileceği şüphesini taşımalı kızlar. Kısa sürede, bir erkeğin teklifini kabul ederek beraber olan kadın, erkeğin kafasında şu fikrin oluşmasına da sebep olur: “Benimle bu kadar sürede beraber olan kadın, güven vermiyor; başkalarıyla da beraber olabilir. Ben onun için özel değilim.”
Bu ahlak dışılığı yaşayan erkek, esasında kendini sıradan birisi olarak hissetmektedir. Ama kendisi dürüst olmasa da kadınlar için “doğru erkek” olmaya bayılır. Bu durumda, keyf için geçici beraberliklere “evet” derken, kalıcı evliliği istemez.
Bu, kadınlara bir haksızlık değil mi? Öyle de olsa, önemli olan, kadınlar tarafından bunun bilinmesidir. Bunu tartışmanın faydası yok; uyanık hareket ederek nikâhsız birlikteliklerden kaçınmak daha akıllılık değil mi?
Dünyada milyonlarca kızın çektiği ıstırabın büyüklüğünü anlatmamız mümkün değildir. Çok yazık oluyor güzelim kızlara! Kurtaj kuyruğunda sıra bekleyen ergenler... Bebeklerini, kendi annelerine bırakıp kaybolan çocuk anneler... Arkadan gelen ak kol ve uyuşturucu müptelalığı ve bazen de intiharlar... İşte size, dünyada cehennem hayatı!
Sayfa 238Kitabı okudu
··
650 görüntüleme
Bir de şu var: "evlendikten sonra aldatılma".
Bu durumu yaşayan insanları gözlemledim bir süre. Elbette istisnalar vardır. Ama benim gördüğüm kadarıyla, evlenmeden önce Allah'ın koyduğu sınırlara riayet etmemişler. Şimdi soruyorum; evlenmeden önce, sana karşı olan davranışlarında, Allah'ın koyduğu sınırlara riayet etmeyen birine neden 'evet' dedin? Sana karşı bu sınırlara riayet etmeyerek bir ışık yakmış aslında, 'bak ben buyum' demiş. Bana karşı Allah'tan korkmayan yarın başkasına karşı da Allah'tan korkmaz ve olmayacak işler yapar. Bunu düşünmek/anlamak bu kadar zor mu?
Ama sırf nefislerine hoş geliyor diye bazı şeyleri görmezden geliyorlar, evleniyorlar. Evlendikten sonrası ise hüsran.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.