XURAMAN-XURAMAN
Səhər vaqtı, ya Rəb, nə gördüm ki, canan
Gəlir şadü xəndan, xuraman-xuraman.
O məstanə gözlər süzüldükcə hər an
Alır can, dökür qan, xuraman-xuraman.
Çəkildim təhəssürlə yoldan kənara,
Dayandım yeşil, sayǝban bir çinara.
Baqıb gördüm əzm eyliyor lalǝzara,
O sevdayi-rəqsan, xuraman-xuraman.
Aqıb getdi... bən biqərar izliyordum,
Nihayət, yetişdik
Sayfa 65
·
293 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.