Bir gün ilginç bir konuşmaya tanık olduk. Tutsak bir Türk binbaşısı, uzakta gördüğü tutsak Türk teğmenini çağırıyordu. Subay, koşarak binbaşının yanına geldi, üç adım kala ayak topuklarını birbirine vurarak selam verdi: “Buyurun komutanım.” Uzaktan seyreden oldukça temiz, düzgün giyimli, kamu görevlisi olduğunu sandığımız iki kişi, kendi aralarında konuşmaya başladılar:“
Görüyor musun tutsak Türk subayının, binbaşının karşısına gelişini” diyordu biri ötekisine. “Üç yıldır bu kentteler. Hâlâ askeri terbiyelerini unutmadılar. Bu disiplinle elbette savaşı kazanırlar. Rus ordusunun asker sayısı milyonları bulmuş ne çıkar. Disiplinleri olmadıktan sonra. “
Gurur ve sevinçten gözlerimizde yaş birikmişti. Yanımdaki, “Bu iki Rusun bize ilgiyle baktıklarını görüyor musun” diye kolumu dürttü. Baktım, biri ötekinin sırtına vurmuş, yürümeye başlamıştı. Sanki o görünümü seyretmeye tahammülleri kalmamış gibi. Hırslı hırslı konuşarak uzaklaşıyorlardı.
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.