ihtiyarlığın bitimsiz bir meşakkat, hastalık, sıkıntı yurdu oldugu söylenir.
Bütün zevklerin yolunu kesen eli kanlı bir harami oldugu anlatılır.
Fakat saglam bir şahsiyet, dengeli bir mizaç, erdemle yoğrulan bilge bir yaşayıştan mahrum olan gençlikte de daha az sıkıntı oldugunu kim iddia edebilir ?
Şunu iddia ederek, gür bir sesle söyleyebilirim ki, hakikate uygun insan hayatının her aşaması huzurla yaşanabilir.
Anlamsız, amaçsız, derinliksiz, zikirsiz, fikirsiz, şükürsüz, ibadet hazzından mahrum bir hayat hangi aşamada olursa olsun dayanılmazdır.