Çocukluğumun bayramları güzeldi. Sabah erkenden babam radyoyu açardı, biz de şıkır şıkır oynardık. Annemin diktiği güzel elbiseleri giyer köye, nenemle dededim yanına giderdik. Bizi orada küllü kalburabasma beklerdi. Sonra akrabalara gidilirdi, tek tek bayramları kutlanırdı... Veli amca çok cimriydi, hep madeni kuruşları dökerdi avucumuza. Ayşe teyze ise bembeyaz mendillerin içine koyardı harçlığımızı sonra bol kahkahalı İsmail dayıya gidilirdi... Evinin yanı papatyalarla dolu olan Sakine teyzenin evi final olurdu... Çoğu zaman yine güzel bir Boşnak tatlısı, çok sıcak bir sarılış ve dolaptan alıp okuduğum eski gazeteler... Eve geri dönerdik ve annem pilavlı büryan yapardı akşam için. Amca, yenge, kuzenler kocaman bir sofrada bol gülüşlü akşam yemeği yerdik... Dayım uzun kahkahalar atardı... Bayram eskiden çok güzeldi... Şimdi bu insanların çoğu yaşamıyor... Her yıl eksiliyoruz... Ama yine iyi bayramlarımız olsun... Mutlu günlerimiz ile birlikte... Sevgimiz ile...
-perperik...
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.