"Yalnızlaştıkça daha çok yazmış, yazdıkça daha fazla hayattan kopmuştu. Artık hayatı bir şiir dizesinden daha önemsiz görebiliyordu. Bu düşüncelerle tehlikeli bir yolda hayatı ıskalayarak ilerliyordu. Fakat bütün gerçek sanatçılar gibi kendi kendiyle samimi olmaya, içinden geldiği biçimde davranmaya mecburdu. Ona göre yaratıcılık, sanatçının yalnızlığıyla hesaplaşmasının ürünüydü."
Sayfa 256Kitabı okudu
··
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.