Kemal Tahir'in yayınlanan ilk eseri Nazımla mektuplaşmalarını okuduğumdan beri merak ediyorum.Tahir kendi üslubunu daha ilk öyküsünde oluşturmuş.Köylü kurnazlığını (ama aynı zamanda saf ve temizliğini de) öykülerin hepsinde görebiliyoruz..
Kondurma siyaseti Yaşar Kemal'in Binboğalar Efsanesiyle birlikte okunursa aslında Kürtler ve Türklerin kaderlerinin ne kadar benzediği görülebilir.
En sevdiğim öykü sanırım Çoban Ali öyküsü oldu.İnceden içinize hüzün salıyor öyküler
