...insanı özünde insanca olan bir sorunla karşı karşıya bırakır: Kendinin, doğadan ve başkalarından farklı birisi olarak ayrımında olması, ölümün, hastalığın, yaşlanmanın -çok bulanık bir şekilde de olsa- farkında olması nedeniyle, evrenle ve "o" olmayan diğer bütün insanlarla karşılaştırıldığında zorunluluk gereği kendi önemsizliğini ve küçüklüğünü hissetmesi. Bir yere ait olmadığı, yaşamı bir anlam ve yönelime sahip olmadığı sürece, kendini bir toz zerreceği gibi hissedecek ve bu bireysel önemsizliğin altında ezilecektir. Kendisi ile yaşamına bir anlam ve yön verecek herhangi bir sistem arasında bir ilişki kuramaz; kuşkuyla dolar ve bu kuşku da sonunda onun edimde bulunma -yani, yaşama- yetisini felç eder.
Sayfa 32 - Özgürlük psikolojik bir sorun mu?
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.