Sessizlik olmadan söz olmaz.
Şahaneydi bu sessizlik!
Oysa biz modern insanlar, kimbilir neden, sessizliği ölümle özdeşleştiririz, ondan kaçarız, neredeyse korkarız. Susmak ve yalnız kalmak alışkanlığımızı yitirmişizdir.
Bir sorunumuz varsa, ne yapacağımızı bilemiyorsak, bir kenara çekilip sessizlik içinde düşünmek yerine; herhangi bir gürültüye koşarak kendimizi sersem etmeyi, bir kalabalığa karışmayı yeğleriz. Bu yanlıştır çünkü sessizlik, insanoğlunun ilk deneyimidir.
Sessizlik olmadan söz olmaz. Müzik olmaz. Sessizlik yoksa, işitil mez. Sadece sessizlik içersinde kendimizle uyum içine girebilir; beden ve bütün onun içinde olanlar arasında bağlantı kurabiliriz.
Sayfa 645 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
·
171 görüntüleme
Bir insanla iletişim kurmaya başlamak için değişik yöntemler vardır: Ona dokunarak, konuşarak ama en iyisi sessizlik kurarak.''
Atlıkarıncada Bir Tur Daha
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.