dün yorgun bir tebessüm kadar tatlı ve rehavetli olan dalgacıkları bugün kim şâha kaldırdı? kışın kederli, çıplak, kupkuru ağaçlarını baharda kim giydirip süsledi? hevenk hevenk bulutların rutûbetini tâneleyip yağmur yapan, sonra bu billûr tanecikleri dondurup buram buram savuran, döğüştürüp itiştiren de kimdir?
askere giden oğlunu köyün dışına kadar uğurlayıp ağlaya ağlaya dönen ana, izin tezkeresi koynunda sılaya dönerken sevinen oğul, acaba kederi, sevinci kimden öğrenip de bu dünyaya geldiler?
her gecenin seherinde gözlerimizden uykuyu silip bizi yeni bir günün cezr ve meddine salan da kimdir? kim bu uzun günde, niyet çeker gibi, başına geleceği bilmeden didinip savaşan insanın önüne beklemediği, ummadığı hadiseleri çıkarıp sıralayan? dünya karanlığında ilmin kördüğümlerini çözmekten parmakları nasır tutan âlim, kimin emriyle kıyamete kadar bu çileyi dolduracak?
hislerimizin kurnasına damlayan çeşitli arzuları, iyilikleri kötülükleri kimden, ne sûretle bulduk? şöhretinin, servetinin kamçısıyla dünya sahrâlarında koşturulan adam, kimden bu silleyi yediğini, kimin dizginlerini tuttuğunu neden merak edip ardına bakmaz?
kader tezgâhı, durmadan önümüze dokuduğu hünerleri yığıyor. söyleyin, bunları kim açacak, kim biçecek, kim bize onlardan bir sırlı kaftan dikip giydirecek?
Sayfa 22Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.