Kitabı okurken hem çok düşündüm hem de çok duygulandım. Nietzsche’nin yaşadığı acılar, reddedilişler ve yalnızlığı beni çok etkiledi. Breuer’in ise Nietzsche’den aldığı ilhamla kendi hayatını değiştirmeye çalışması beni çok umutlandırdı. Kitabın dili akıcı ve sade, üslubu ise akademik ve edebi arasında bir denge kuruyor. Kitabın sonunda ise Nietzsche’nin ağlaması beni çok şaşırttı ve duygulandırdı. Kitabın bana verdiği en önemli mesaj: insanın kendini tanıması ve değiştirmesi için gerekli olan cesaret ve irade olduğunu düşünüyorum. Ayrıca, felsefenin insan hayatına nasıl ışık tutabileceğini ve psikolojinin insan ruhunu nasıl iyileştirebileceğini de gördüm. Kitabın hiçbir yönünü beğenmediğim söylenemez, ancak bazı yerlerde diyalogların çok uzun olduğunu ve hikayenin akışını yavaşlattığını düşündüm. Kitabı herkese tavsiye ederim, özellikle de psikoloji ve felsefe ile ilgilenenlere. Kitap sizi hem eğitecek hem de sarsacak

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352,8bin okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

burac