Gabriel Garcia Marquez’in okuduğum ilk eseri. Büyük beklentilerim yoktu. Hem Marquez’in kalemini deneyimlemek hem de Latin Amerika Edebiyatına şöyle bir giriş yapmak istedim. Kitap yüzümü kara çıkarmadı. Uzun uzadıya tutku dolu övgüler dizemeyeceğim ama okuduğum için çok mutluyum. Romanın hacmi gayet ideal. Bi 500 sayfa olsa muhtemelen okuma sabrını göstermezdim, fakat 110 sayfaya sığdırılmış, tadında bırakılmış, derinlikle işlenmiş muhteşem bir tema.
Kitabın konusu size anlatılsa olayın Anadolu’da geçtiğine yeminler edebilirsiniz. Ama yer Latin Amerika ve konu namus cinayeti. Damağımda bir Fatma Girik filmi izliyormuşum tadı bıraktı eser. Yer yer sıkılıp odaklanamadığım oldu ama gün içinde de acaba neler olacak diye kitabın aklıma gelip okuma saatini iple çektiğim anlar da oldu. Bekarete yüklenen anlam; bakire olmadığı anlaşılan kadının baba evine gönderilme trajedisi; gelinin taşıdığı portakal çiçeğinin saflık, temizlik ve bekareti simgelemesi, bakire olmayan gelinin bunu taşımaya hakkının olmaması… dönemin toplumunun anatomisini resmeden birkaç detay.
Edebi eserler yazıldığı toplumun aynasıdır.
Kırmızı Pazartesi bunu çok güzel başarabilmiş bir yapıt. Eh! Marquez’in usta kalemi de övgüyü hak ediyor elbet.
Bu kitabı Latin Amerika’da bir sahil kasabasının kahvehanesinde okyanus esintileri ile birlikte okumuş gibi hissettim desem kendi adıma çok da abartmış olmam sanırım
Kırmızı PazartesiGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 202177,7bin okunma
·
215 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
